Huşu İle Kılınan Namaz
Mü’min öncelikle taharetine, maddi ve manevi temizliğine dikkat eder. Haram lokmadan uzak olur. Temiz ve helal gıdalarla gıdalanır. İstiğfar ve kelime-i tevhidlerle manevi gıdasını alır. Abdestini tadili erkana uygun sünnet üzere huşu ile alır. Madden ve manen temizlenmiş, arınmış olarak miraca çıkmak üzere kendini hazırlar.
Seccadesinin onu miraca çıkaracak olan Burak olduğunu tefekkür ederek, korku ve sevinç içerisinde namazgâhına kemali edeple gelir. Korkmasının sebebi Mevla’sına layıkıyla ibadet edememenin ve onun huzuru ilahisine çıkmaya layık olmadığının ezikliği içerisinde olmasıdır. Ona layıkıyla kulluk yapamadığını düşünerek acizliğini, günahkâr oluşunu tefekkür ederek tam bir tevazu tezellül ile kıbleye yönelir.
Bu yöneliş tam bir yöneliştir.
Vücuduyla ve kalbiyle tüm ruhuyla Kâbe’ye Mevla’sına yönelir. Bu kıldığım son namaz, bu yapacağım son secde diye tefekkür eder. Mü’min aynı zamanda sevinç ve heyecan içindedir. Biraz sonra burakla miraca çıkacak, Arşu âlâda Mevla’sıyla mülakâmet edecektir. Mevla’sına kavuşmanın sevinci tüm kalbini kaplar ve heyecanla kalbi atmaya, vücudu titremeye başlar ve rengi sararır.
Mü’min **** ALLAHU EKBER **** diyerek ellerini kaldırır, Rabbine teslim olduğunun işaretini verir, bu miraca çıkışın parolasıdır. Yüce huzura kabulünü ister. Her şey ve herkesten elini çeker, elinin tersiyle dünyayı arkasına alır. Vücudunun tüm zerreleriyle ve ruhuyla Mevla’sına yönelir.
Tekbir alan Mü’min, İlahi!
.....back to Cumalar
No comments:
Post a Comment